اندوهی که برای خدا باشد، موجب توبه می‌شود، که به رهايی می‌انجامد و پشيمانی ندارد. اما اندوهی که برای دنياست، منشأ موت است. یک ایماندار مسیحی، نسبت به گناه حساس است و حقیقتاً دل توبه‌کار دارد.
اندوهی که برای خدا باشد، موجب توبه می‌شود، که به رهايی می‌انجامد و پشيمانی ندارد. اما اندوهی که برای دنياست، منشأ موت است. یک ایماندار مسیحی، نسبت به گناه حساس است و حقیقتاً دل توبه‌کار دارد.